Nowoczesny, przystosowany do polskiej specyfiki wykład o bioetyce.
Autor definiuje bioetykę jako etykę systemów opieki zdrowotnej w społeczeństwach demokratycznych. Przywołuje zarówno klasyczne przykłady dające początek bioetyce, jak i kazusy z rodzimej praktyki medycznej, co sprawia, że praca – nic nie tracąc z walorów podręcznika dla studentów medycyny, biologii, filozofii i prawa – staje się także ciekawą lekturą dla lekarzy, biologów, filozofów i prawników oraz szerokiego grona czytelników zainteresowanych moralną stroną uprawiania medycyny. Po raz pierwszy w polskiej literaturze przedmiotu uwzględniono w tak szerokim zakresie kulturalne, społeczne, prawne i ekonomiczne realia Polski, które wpływają na kształt polityki zdrowotnej naszego kraju.
Tom 1 przedstawia:
- powstanie bioetyki i jej relacje do etyki lekarskiej oraz tradycji hipokratesowej w medycynie; - sposoby uprawiania bioetyki;
- zasadę poszanowania autonomii pacjenta jako osoby;
- problematykę tajemnicy lekarskiej, przymusu w medycynie oraz praw pacjenta;
- moralne problemy związane ze środkami antykoncepcyjnymi, sztucznym zapłodnieniem, diagnostyką przedurodzeniową i aborcją;
- etyczne zasady opieki paliatywnej/hospicyjnej oraz dyskusję związaną z eutanazją i medycznie wspomaganym samobójstwem.
Kazimierz Szewczyk obdarza nas obszernym kompendium, które na dłuższy czas stanie się nieodzowną pozycją w biblioteczce polskich czytelników, którzy – czy to ze względów zawodowych, czy po prostu życiowych – są zainteresowani tą tematyką; jest to praca, którą każdy powinien nie tylko raz gruntownie przeczytać, ale faktycznie stale mieć pod ręką.
(Prof. Włodzimierz Galewicz, Prezes Polskiego Towarzystwa Bioetycznego)
